بهانه های مقدس برای نخواندن قرآن

ماه مبارک رمضان، بهار قرآن است. آیات و روایت زیادی وجود دارد که قرائت قرآن در این ماه را یکی از افضل اعمال دانسته است.

برای مثال از امام رضا علیه السلام روایت شده است:

هر کس در ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل اینست که درماه هاى دیگر تمام قرآن را بخواند.

(بحارالانوار ج93، ص346)

همین یک روایت برای پی بردن به اهمیت قرائت قرآن در این ماه کافی است. پس چرا برخی از ما آنچنان که باید به این مهم نمی پردازیم؟  

1- شاید یکی از بهانه هایی که باعث می شود آنچنان که باید به قرائت قرآن نپردازیم این است که به ختم کامل قرآن در این ماه فکر می کنیم و ناخودآگاه هر مقدار قرائتی که کمتر از یک ختم قرآن باشد را مناسب نمی دانیم.

شکی نیست که ختم قرآن هم سنتی مرسوم و پسندیده است و هم در این ماه مورد تأکید است، اما باید مراقب بود که این امر باعث نشود که به بهانه اهمیت ختم قرآن از قرائت قرآن به مقدار کمتر محروم شویم. هر کدام از ما ممکن است به دلایلی توفیق ختم قرآن در ماه مبارک را پیدا کنیم، این نباید باعث شود که خود را از قرائت قرآن به هر مقدار که میسّر شود محروم کنیم.

از آیه 20 سوره مزمل می توان این نکته را دریافت کرد که باید هر مقدار که میسّر است به قرائت قرآن پرداخت. در این آیه آمده است:

« ... از این پس هر مقدار که برایتان میسر است از قرآن بخوانید. و خدا نیز می داند که برای شما بیماری پیش می آید. عده ای به سفر می روند تا از رزق خدا به دست آورند. جمعی دیگر در راه خدا جنگ می کنند. در چنین احوال نیز هر مقدار که می توانید از قرآن بخوانید ... »

2- خیلی از ما فرصت های کوتاهی که برای قرآن خواندن در اختیار داریم را از دست می دهیم چون فکر می کنیم تا بخواهیم قرآن را باز کنیم و چند آیه بخوانیم فرصت تمام شده است و تازه امکان علامت گذاری هم وجود ندارد و...

اگر دقت کنیم می بینیم این بهانه ها باعث شده تا کلی از فرصتهایی که در اختیار داشتیم را از دست بدهیم. جالب اینکه این بهانه ها در شرایطی آورده می شوند که همه ما یک گوشی هوشمند توی جیبمان داریم و به راحتی میتوانیم قرآن را با استفاده از نرم افزارهای الکترونیکی بخوانیم و علامت گذاری کنیم.

پس بیائید در این ماه پربرکت، علی الخصوص در شبهای قدر، خودرا از فیض قرائت قرآن محروم نسازیم.

التماس دعا

هادی معصوم جو