یکی از برکات وجود ائمه علیهم السلام دستور العملهایی است که از آنها برای ارتباط بهتر با خدا در اوقات خاص، همچون شبهای قدر رسیده است و قرآن به سر گرفتن نیز یکی از این دستور العملهای عالی است که رایج ترین مراسم شبهای قدر است.
اما غالب افراد شناخت کاملی از این عمل ندارند و همین نبود شناخت کافی باعث می شود توجه لازم را در حین انجام این دستور العمل نداشته باشند و بهره معنوی لازم را نبرند.
در عمل قرآن به سرگرفتن:
* قرآن را که کلام خداست واسطه بین خود و خدا قرار می دهیم و با قرار دادن آن بر روی سرمان تصمیم بر آن می گیریم که کتاب الهی را در راس امور خود قرار دهیم و زندگی خود را مطابق با آن تنظیم نماییم.
* در قرآن به سرگرفتن ما خدا را به ذات خودش و اسامی ائمه علیهم السلام قسم می دهیم که از لغزشهایمان بگذرد و دعاهایمان را مستجاب کند:
خدایا به خودت قسمت می دهم،
خدایا به محمد صلی الله علیه و آله قسمت می دهم
خدایا به علی علیه السلام قسمت می دهم
خدایا به فاطمه زهرا (س) قسمت می دهم
...
دقت کنید که به چه کسانی خدا را قسم می دهید. خدا را به مقرب ترین و گرامی ترین افراد در نزد خدا آن هم نه یک بار، نه دو بار بلکه 10 بار در این دعا به این شکل 150 بار خدا را قسم می دهیم و قطعا این تعداد قسم تاثیر زیادی بر جلب عنایت و رحمت خدا به ما و استجابت حاجات دارد.
پس باید توجه کنیم که در این حالت چه خواسته هایی را با خدا مطرح می کنیم. نکند که تمام خواسته های ما خواسته های دنیایی باشد و از سعادت اخروی و خواسته های بلند معنوی غفلت کنیم!
نکات مهم:
1- در متن دستور العمل آمده است که مصحف را بر سر بگیرید و معمولا مصحف به کتاب کامل گفته می شود لذا برای انجام این دستور العمل توصیه می شود یک قرآن کامل را بر سر بگذارید و از آنجا که معمولا این عمل مطابق با عرفی که در مساجد انجام می شود طولانی می شود بهتر است یک قرآن کوچک به همراه خود ببرید.
2- در این شبها که شب نزول قرآن است نسبت به حفظ حرمت قرآن نهایت مواظبت را بنمایید و از قرار دادن آن بر روی زمین به ویژه در مراسم های مساجد که عبور و مرور افراد زیاد است خودداری کنید تا خدای نکرده اثار سوء بی احترامی به قرآن متوجه شما نشود.
التماس دعا
هادی معصوم جو